In de Eerste Wereldoorlog verdronken veel vissers op zee, in de laatste oorlogsjaren waren dit er 540. De zee was gevaarlijk terrein, de vissers probeerden in verboden zones vis te vangen. In 1919 werden vier soorten briefkaarten op de markt gebracht om geld op te halen voor de nabestaanden van omgekomen vissers uit Noordwijk, Katwijk en Scheveningen. Koningin Wilhelmina stelde hiertoe vier tekeningen beschikbaar die zij maakte in Katwijk en Scheveningen. Met een affiche werd reclame gemaakt voor de kaarten.

Op 31 augustus, bij het inhuldigingsfeest ter ere van Koningin Wilhelmina, brandden de toren en het dak van de kerk van Tegelen af. Omstreeks negen uur ’s avonds werd in de toren vuurwerk afgestoken, met dramatische gevolgen. In deze brief beschrijft pastoor Meertens de ramp. Hij memoreert dat de toren vier jaar eerder in 1894 net was gerestaureerd voor een bedrag van tienduizend gulden.

Eén van de meest indrukwekkende zalen in Paleis Noordeinde is de Indische Zaal. Deze volledig met hout gedecoreerde zaal was een geschenk van de bevolking van het toenmalige Nederlands-Indië ter gelegenheid van het huwelijk van Koningin Wilhelmina met Prins Hendrik van Mecklenburg-Schwerin in 1901. Vaklieden uit verschillende delen van Indonesië maakten het prachtige houtsnijwerk. Op 14 november 1906 schreef de oud-gouverneur-generaal jhr. Carel Herman Aart van der Wijck namens het 'Centraal Comité tot vervaardiging van het Indische geschenk' aan de particulier secretaris van de koningin dat de Indische Zaal gereed was.

In de voorgevel van het stadhuis van Middelburg is een beeld te zien van Koningin Wilhelmina en haar dochter Prinses Juliana. Dit beeld is in opdracht van de gemeente Middelburg gemaakt door Pierre Cuypers die de leiding had over de restauratie van het stadhuis in de jaren 1881-1918. Voordat het beeld vervaardigd kon worden, werd in deze brief d.d. 6 augustus 1909 toestemming gevraagd aan de koningin.